اول سطر

طول عمرى كان نفسى ابقى عايشه فى بلد على البحر..عشان لما اتضايق اجرى للبحر..مش عشان اشكي له..بس عشان ده المكان الوحيد اللى بحس انى لوحدى يه..انى ممكن اصرخ من غير ما أتكسف..وبعدين لقيت ان اسهل من انى اجيب البحر لحد بيتنا,انى اكتب كل اللى نفسى اصرخ بيه.فى الاول كنت بكتب على ورق و بعد ما اخلص كتابه اكرمشه و ارميه..و بعدين بقيت اكتب فى اجندة عشان لما اكبر اراعى الحاجات اللى كانت بتضايقنى و انا صغيرة مع عيالى..بس الصراحة يطلت اكتب فى الاجندة عشان ممكن اى حد من الى اعرفه يقراها..فلقيت الحل الوحيد انى اكتب فى بلوج محدش يعرفنى فيه..الصراحة ده تانى بلوج ليا..الاولانى بكتب فيه انا و اصحابى و مكل القراء عارفينى شخصيا سواء من الكليه او من قرايبى او من الايميل..او من اصحابى نفسهم اللى بيكتبوا معايا.فقررت اعمل بلوج تانى ليا لوحدى محدش يعرفنى فيه..و عملت "ورق مكرمش"
رغيت كتير انا عارفه..بس فى الاخر احب اقول انى مقدرش اوعدكم ان البلوج ده يعجبكم..لأن من الاخر انا بكتب فيه عشان خاطرى مش عشان خاطركم
بس