حاجة بايخة اوى انك بعد ماتلاقى صديق فجأه يختفى..مش القصد يختفى من حياتك..لان انتوا اصلا كنتوا واصلين لمرحله ان انتوا صحاب جدا و فاهمين بعض حتى لو بقالكوا شهر ماتكلمتوش..لكن القصد انه يختفى من حياته هو..تلاقيه فجأه دخل صندوق ازاز..و تبص انت للازاز و تقول اهو مرحله و هتعدى و مادام أزاز فهفضل شايفه و حاسس بيه لحد مايطلع من المود ده..و فجأه تلاقيه طلع قلم من جيبه ..قلم اسود..و قعد يشخبط على جدران الأزاز ..يشخبط يشخبط و كل مايشخبط يقل النور اللى داخل للصندوق و تبتدى انت ماتعرفش تشوفه..فتمد ايدك بسرعه تمسح من الشخبطه دى ..ترجع للأزاز لونه..تلاقيه سرّع هو فى الشخبطة فكل ماتمسح خط يرسم بداله خطين..و يفضل يشخبط يشخبط لحد مايتبقاش غير "بقعه" شفافة واحده فى الازاز.. و يفضل هو يبص للون الاسود من حواليه و حبه بحبه تلاقى بياض عينيه بيسود فتناديه بصوت عالى تلاقي الازاز بيرجعلك صوتك اضعف فتشاورله امسح الشخبطه دى..يمد ايده و يمسح خط او اتنين و بعدين يبص لباقى الجدار الاسود و يشاورلك"مافيش فايده" فتشاورله اطلع بره الصندوق يبصلك ..يقولك الصندوق بابه ضيق.. فتمد ايدك تكسر الصندوق ده..و تجرى تساعده يطلع..يبصلك و يقولك انا بقيت كويس.. تصدقه و تستنى معاه و تقول هيرجع مع الايام زى الاول..و مهما عدت ايام تلاقي بياض عينه لسه مارجعش..تقوله وانت مش عارف تعمل ايه"مالك"..يقولك الكلمه اللى خدها جدار"انا كويس".لما انت كويس ليه كلامك كله بأه شخبطة سودا..ليه بصتك للدنيا بأه من البقعه الشفافه الوحيده اللى كانت فى صندوقك..ليه مامدتش ايدك تمسح الشخبطة من حياتك..الشخبطة اللى معظمها رسمته بأيدك..رسمته لما لقيت الدنيا رسمتلك شخبوطة واحدة..شخبوطة واحده و انت كملت عليها..ليه ماكسرتش صندوقك من جوه..ليه سبتنى اكسره و انت عارف ان الصندوق ده لازم يتكسر من جوا.. لازم يتكسر بأيدك..و انت عارف انى مهما كسرت هتفضل تعمل لنفسك صناديق اصغر..اطلع بأه ..امسح الشخبطة دى من على عنيك..امسحها من على قلبك..هتلاقى البقعه الشفافه دى كبرت كبرت..هتلاقيك بتبص لدنيتك من باب كبير ابي بدل الخرم اللى عمال تضيقه ده..ارجع بأه زى زمان
.......................................................
.......................................................